pola keselarasan vokal..

Peraturan keselarasan vokal ini digunakan untuk mengeja kata-kata dasar asli bahasa Melayu. Bagi kata-kata pinjaman daripada bahasa Indonesia, bahasa Inggeris, dan bahasa-bahasa Eropah yang lain, peraturan keselarasan vokal ini tidak diguna pakai.

Dalam peraturan pola keselarasan vokal ini, keselarasan antara dua huruf vokal hanya berlaku pada kata dasar sahaja. Hal ini bermaksud kata-kata yang berimbuhan atau kata terbitan tidak termasuk dalam keselarasan vokal.

Selain itu, kata dasar yang terlibat juga mestilah berakhir dengan suku kata yang tertutup iaitu diakhiri dengan bunyi konsonan.

Bagi kata dasar asli yang mempunyai lebih daripada 2 suku kata, maka suku kata terakhir sahaja yang terlibat dengan sistem keselarasan vokal. Dalam erti kata yang lain, keselarasan vokal berlaku dalam suku kata praakhir dengan suku kata akhir.

Terdapat 18 pola keselarasan vokal dalam bahasa Melayu iaitu :

Pola & Contoh perkataan
a – a =(alah, tampar, sembahyang, senapang)
a – i = (Adik, dalih, selampit)
a – u =(Adun, tampung, senandung)
e (pepet) – a =(Emak, sental, gemerlap)
e (pepet) – i =(Herdik, penting, sembelih, pening)
e (pepet) – u =(Empuk, sembuh, kedekut, rempuh)
e (taling) – a =(Endah, serak, kerenah)
e (taling) – e (taling) =(Enteng, sendeng, seleweng)
e (taling) – o =(Endong, tembok, selekoh)
i – a = (Intan, singkap, simpan, selimpat)
i – i = (Intip, rintih, kerinting)
i – u = (Induk, rimbun, kecimpung, bingung)
o – a = (Ombak, lonjak, kelodak, lompat)
o – e (taling) =(Orkes, sompek, celoreng, songket)
o – o = (Omboh, sondol, ceroboh, keroncong)
u – a =(Udang, undang, muntah, gelumang)
u – i = (Umpil, gundik, seruling)
u – u =(Umbut, kunjung, kumpul, kerumun)